Nazım Hikmet Ran Şiirleri

Çok şükür aşığım.
Bana öyle geliyor ki 
Bir tek insana, yüz milyonlarca insana,
Bir tek ağaca, bütün ormana,
Tek bir düşünceye, birçok düşünceye
Ve fikre aşık olmadan yaşamak, yaşamak değildir.

Nazım Hikmet Ran

Burjuvazi

Onların cebinde fırkamızın bileti yoktu.
Onlar kurtuluşun kapısına varmayı,
ferdin cesur hamlelerinden uman
iki saf ve namuslu çocuktu.
Ne milyonların rehberiydi onlar,
ne de inzibatlı bir inkılap ordusunun askeri.
İhtilalin sıra neferiydi onlar,
ihtilalin namuslu iki neferi.
Yanıyordu kanlarında şavkı İtalya güneşlerinin,
Koştular temiz esmer alınlarla hayatın sesine,
dövüştüler yanında dövüşen kardeşlerinin.
Yeni dünyada düştüler eski zulmün pençesine.
Yedi yıl ölümün karşısında gülerek durdular.
Elektrikli iskemleye
kadife bir koltukmuş gibi oturdular.
Yürekleri dört bin volta yedi dakka dayandı,
yandı yürekleri
yedi dakka yandı.
Cani değildiler, kurban gittiler bir cinayete,
kurban gittiler dolarların emrindeki adalete.
Hayatlarında olmadılarsa da kitlelerin rehberi,
ölümleriyle şaha kaldırdı kitleleri
bu iki ihtilal neferi
Kıssadan hisse
Burjuvazi,
katletti içimizden ikimizi
bu iki ölü ölmeyen iki ölümüzdür.
Burjuvazi,
kavgaya davet etti bizi
davetleri kabulümüzdür.
Biz nasıl bilirsek hep bir ağızdan gülmesini,
biliriz öylece yaşamasını ölmesini
hepimiz, birimiz için,
birimiz, hepimiz için…

Nazım Hikmet Ran